అమ్మో అసలు ఆడవాళ్ళు బండి తోలగలరంటావా??
ఇదేంది మరి ఇంత బరువు ఉంది ?
అసలు నావల్ల అవుద్ది అంటారా???
నిన్న తోటరాముడు బ్లాగ్ లో ఒక్కరోజులో ఈత ఎలా నేర్చుకోవాలో చెప్పారు కదా!!!నాకు కూడా ఎవరయినా ఒక్క రోజులో బండి నేర్చుకునే ఉపాయం ఉంటె చెప్పరా??మరి ఎందుకంత తొందరా??ఏమిటా కధ అనుకుంటున్నారా??,వస్తున్నా ,వస్తున్నా... అక్కడికే వస్తున్నా.
సొంత ఇల్లు కదా కొంచం ప్రశాంతమయిన వాతావరణం లో ఉంటె బాగుంటుంది అనే ఉద్దేశ్యం తో రైల్వే స్టేషన్ కి అయిదు కిలోమీటర్ల దూరం లో తీసుకున్నాం.కొనేటప్పుడు తెలియలే ఇలా డైలీ ఇబ్బంది పడాల్సి వస్తుంది అని.ఆఫీసు నుండి బయలుదేరేటప్పుడు మా ఆయనకు ఫోన్ చేస్తే ..ఇప్పుడే రావద్దు ,నా వర్క్ అవలేదు.ఒక గంట ఆగి బయలుదేరు అంటారు.అందరు వెళ్లిపోతుంటే నాకేమో ఏడుపువస్తుండేది . ఎలా ఎన్ని రోజులు ???లాభం లేదు ఏదోకటి చేయాలి అని..నేను ఒక్కదాన్నే వెళ్ళే ప్రయత్నం చేశాను.ఒకరోజు,దారిలో పోకిరి వెధవ ఒకడు టీజ్ చేసాడు .నాకు బయం,మా అయన మీద కోపం.మళ్లీ కధ మొదటికి వచ్చింది.నాకు ఎనిమిదిన్నరకే రావడానికి కుదుర్తది..అప్పటి వరకు నువ్వు ఎలాగోలా ఆఫీసులో టైం పాస్ చేయి అని ఖరాకండి గా చెప్పేశారు మా ఇంటాయన(బంగారు కొండ!!!???). ఆఫీసు లో ఏమో మా మానేజర్ దొరికిందే అదునుగా ,అయన పని కూడా నాకే ఇచ్చేసి ,తను మాత్రం టింగురంగ అనుకుంట ఆరింటికే ఇంటికి వెళ్తున్నాడు.పాపం అమ్మాయి కష్టపడుతుంది ,ఒక క్యాబు పెట్టిస్త అనవచ్చు కదా !!!అబ్బే ,అంత మంచి మనసా?? ఇలా అయితే నా ఇమేజ్ డామేజీ అవుతది కదా..అని ఒక రోజంతా అలోచించి ...ఒక కత్తిలాంటి ప్లాన్ వేసా.ఎక్కడి స్విచ్ వేస్తే ,ఎక్కడ బుల్బ్ వేలుగుతుందో మనకు బాగా తెలుసు కదా.అదే అండి..మా అత్తగారి దగ్గరి వెళ్లి ,కొంచం ఏడిచినట్లు నటించా.పాపం మా అత్త గారు కరిగిపోయి ..వెంటనే ఆర్డర్ పాస్ చేసారు."వచ్చి అమ్మాయిని ఇంట్లో దింపి ,కావాలంటే మళ్ళి వెళ్లి నీ వర్క్ పూర్తి చేసుకో "..హే..జజ్జి నక ,జజ్జి నక...
అయినా మన పిచ్చి కాని ,మనకే ఇన్ని తెలివితేటలు ఉంటే..మగ మహానుభావులు వాల్లకేన్ని ఉండాలి చెప్పండి.ఒకానొక మంచి రోజు .."బుజ్జి అందరు చూడు ఎంత బాగా బండి నడుపుతున్నారో ..నాకు కూడా ,నువ్వు అలా,అలా జామ్ అని బండి మీద వెళ్తుంటే చూడాలి అని ఉంది రా " అన్నారు.అసలే మనది వెన్నలాంటి మనసు ...ఇలా స్టవ్ మీద పెట్టి కరగ పెడితే ఏమవును???నేను కూడా వెంటనే ఒక బలూన్లో హెల్మెట్ పెట్టుకొని ,బండి మీద వెళ్తున్న అమ్మాయిని తలుచుకున్న...ఒహ్హ సూపర్ .మరి బండి ఎలా అని అడిగా అమాయకంగా.నువ్వు తోలుతా(నన్ను వదులుతా!!!) అంటే అదెంత పని చిటికలో కొనిపెట్టను..అనేసారు.చెప్పినట్లు గా ఒకరోజు తిరిగే కల్లా బండి నా చేతుల్లో పెట్టారు... అందరు హాప్పీస్..ఆ టైం లో నేనుకూడా అనుకోండి!!!."ఇంఫ్రెంట్ దేర్ ఇస్ క్రోకడయిల్ ఫెస్టివల్ " అని తెలియదు కదా అప్పుడు.
మరుసటి రోజు పొద్దున్నే సరే రా,నువ్వు ఇవాళ నీ బండి మీద పో..నేను నీ వెనకాల వస్తా ఉంటా అన్నారు..ఒకసారి చెన్నై రోడ్డులు అన్ని నా కల్లా ముందు గురుక్కున తిరిగాయి..అదేంటి?? నాకు బండి నడపటం రాదు కదా అని మెల్లగా చెప్పా.ఒక వారం రోజులు నేర్చుకొని,తరువాత తీసుకెళ్త, అని అమాయకంగా పేస్ పెట్టి అడిగా.ఆ సమయం లో నా పేస్ చూస్తే ఎలాంటి వారయినా జాలి పడాల్సిందే మరి!!!
సరే వారం అంటే వారం రోజుల టైం ఇస్తాను అన్నారు.సరే సరే అని గంగిరెద్దులా తల ఊపాను ..ఇప్పటికి బండి కొని రెండు నెలలు అయింది.ఒక్కటి రెండు సార్లు మాత్రం అసలు నడపగలమా అని బరువు మాత్రం చూసి అక్కడ పెట్టాను.ఇంతకు ముందే నయం,వచ్చి దింపి రావడం ఇబ్బంది అని విసుక్కునే వారు..ఇప్పుడు ఈ బండి పుణ్యమా అని...మూడింతలు తిట్ల లిస్టు పెరిగిపోయింది.ఎం చేస్తాం అంత నా కర్మ.ఇక ఆ తిట్లు పట్టలేక,నిన్న తీసాను బండి..ఎంత నెట్టినా, ఒక్క అడుగు కూడా ముందుకు పోదే??అదేదో క్లచ్చు అంట అది పట్టుకుంటే నే స్టార్ట్ అయితది అని ,స్టార్ట్ చేసి చూపించారు.ఎలాగో అలా మా అయన సహాయం తో స్టార్ట్ చేసాను..
కుడి చేతిలో ఉన్న హన్డిలు ను రైజ్ చేయి అన్నారు..నేను నా బలమంతా ఉపయోగించి తిప్ప...
"ధమాల్" -- బండి శబ్దం .
"ఏమండి" --నేను
"బుజ్జి" ...మా అయన .
అన్ని రకాల శబ్దాలు ఒకేసారి.
అంతే మళ్ళి బండి జన్మలో ముట్టుకోకూడదు అనుకున్న.మా వారు ఒక అరగంట రెస్ట్ తీసుకుంటే అన్ని సద్దుకుంటాయి లే ,"అయినా.. దెబ్బలు తగలకుంట బండి ఎలా వస్తది??ఇదంతా కామన్ "అని తేలిగ్గా చెప్పేశారు.'ఈ బండి నా సావుకొచ్చిందిరో నాయన 'అంటూ..మళ్ళి అరగంట తరువాత మెదలేట్టాం .పక్కనే ఉన్న గ్రౌండ్ స్పాట్ అయింది ఇప్పుడు.అక్కడ కొంత మంది తాతయ్యలు వాకింగ్ చేస్తున్నారు కాబోలు.వద్దండి వాళ్ళకు ఇబ్బంది అని చెప్పి తప్పించుకుందాం అనుకున్న...కాని నా పప్పులేం ఉడకనివ్వలేదు మా అయన... ఇవాళ ఈ స్పాట్ లో ఎవరికో ఒకరికి స్పాట్ ... అనుకోని మళ్ళి బండి పట్టుకున్న.ఒక వంద కేజీ ల బరువుంది అనుకుంట అది.
నడపాలి అంటే బయంవేసి ...ఏమండి కొంచం సేపు తోస్తే బాలేన్సింగ్ వస్తది ఏమో కదా అని అడిగా..(ఎలాగో అలా రాత్రి పది అవాలి కదా ..టైం పాస్ చేయాలి అనే ఉద్దేశ్యం తో)..ఎం కాదులే అలా తోస్తే బరువు మోయలేవు...చేతులు నొప్పి పెడతాయి అన్నారు.పాపం నా మీద ఎంత ప్రేమో మా ఆయనకి..సరే అని మళ్ళి నెమ్మది గా క్లచ్చు కొట్టి,మెల్లెగా రైజ్ చేసి...స్టార్ట్ చేశా.ఇప్పుడ నా టార్గెట్ అంత ఆ తాతయ్యలకి ఇబ్బంది కాకుంట నడపటమే.మెల్లి గా స్టార్ట్ చేసాక మా అయన బండి పట్టుకోకుంట వదిలేసారు..."అదేంటో నా మనసు ,ద్రుష్టి తాతల మీద ఉంది కదా...బండి నేరు గా వాళ్ళ వాయిపే పోయింది.."
"అమ్మో ,నా సత్తిటానే"--తాతయ్య(తమిళ్ తాతయ్య లెండి )..
"నా మీదనుండి బండి తీయండి ప్లీజ్ "--నేను
"నే చెపుతానే ఉన్న,హేండిల్ తిప్పు అని ..వింటావా??" --మా వారు.
ఇంకా నయం ఆ తాతగారు గట్టి వారు కాబట్టి చేతికి మాత్రం చిన్న గాయం .కాని నా పరిస్థితే..దెబ్బలు తగలకుంట బండి రాదేమో కాని...దెబ్బలు తగిలిన్చుకోవడానికే బండి కొనుక్కున్నాను అని చెప్పుకోవాల్సి వస్తుంది.సరే ఇవాలకి ఇది చాలు లే అని మా అయన అంటుంటే...ఇవాళ కి పడ్డది చాలులే!!! అన్నట్లు వినిపించింది నాకు..ఏంటో .
మళ్ళి ఇవాళ నైట్ ప్రాక్టీసు ఉంది అంట...ఏమో మరి ఇంకా ఎన్ని సార్లు పడాలో,ఎందరికి స్పాట్ పెట్టాలో ..చూడాలి.
ఏమండోయ్ ,నా బండి బాధలు చూసారు కదా..కొంచం సులభ మార్గం లో బండి ఎలా నేర్చుకోవాలో సెలవిద్దురు..వచ్చే జన్మలో మీ బండినయి పుడతాను ..బాబ్బాబు మీకు పుణ్యం ఉంటది .
రోజు జావా క్లాసు కి వెళ్ళే వాళ్ళం ,వచ్చే వాళ్ళం అంతే,,,,ప్రాజెక్ట్ గురించి ఆలోచనే లేదు,,,ఎందుకంటే,,,డీప్ గా వస్తేనే చేయగలుగుతాం అన్నారు బాబాయి గారు...మాకేమో ఇంకా a ,b ,c ,d లే చెపుతున్నారు ...x ,y ,z వచ్చాకే ప్రాజెక్ట్ చేయగలుగుతాం అని ఏమి చేయక పోయే వాళ్ళం.ఇలా రోజులు గడుస్తు ఉన్నాయి....యీ లోపు కాలేజి లో ఫైనల్ ప్రాజెక్ట్ సమర్పించాలి అని పిలుపు వచ్చింది...కానీ మా మాస్టారు మాత్రం ఆ a ,b ,c ,d దగ్గరే ఉన్నారు...అదేమిటి అంటే అంతకంటే ఎక్కువ తెలిస్తే ఇక్కడ ఎందుకు ఉండే వాణ్ణి అంటాడు...ఇప్పుడు ఎం చేయాలి??సరే బాబాయి గారు...ఏమయినా హెల్ప్ చేస్తారా అంటే....ప్రాజెక్ట్ అంటే సొంతం గానే చేయాలి...ఎవ్వరు సహాయం చేయరు...అది ఇలాంటి విశ్వ విద్యాలయం లో ప్రాజెక్ట్ చేయడం అంటే మాటలా ఏంటి???మీకు మంచి భవిష్యత్తు(నాకు అప్పుడు 'భవిష్యత్తు' బాగానే కాళ్ళ ముందు కన పడుతుంది) ఉంటది అంటారు....తప్ప హెల్ప్ అనే మాటనే దరిచేయనివ్వట్లేరు ....ఇప్పుడు ఎం చేయాలి???అందరికి ఒకటే టెన్షన్...సరే ఎక్కడయినా ప్రాజెక్ట్ కొని అది సబ్మిట్ చేద్దామా అంటే...వాళ్ళ దగ్గర ఉన్నవే మేము కొనాలి తప్ప....మా టైటిల్ కి సంబంధించినది వాళ్ళు చేయరు అంట....ఇప్పుడు ఎలా???ఎలాగో అలా మా అన్నయ్య ని బ్రతిమిలాడి ఒక ప్రాజెక్ట్స్ చేసే అతన్ని పట్టుకున్నాం.ఎంత ఖర్చు అయిన పరవాలేదు మాకు యీ ప్రాజెక్ట్ చేసి పెట్టరు...అని కాళ్ళ ,వేళ్ళ పడి ...ఒప్పించుకున్నం.దేవుడు లా వచ్చి....టైం కి ఏదో అలా జావాలో ఒక నాలుగయిదు పేజీలు సృష్టించి ఇచ్చారు....అప్పుడు కానీ మా ప్రాణం కుదుట పడలేదు....కానీ అంతలో ఇంకో కష్టం....మీరు చేసిన ప్రాజెక్ట్ మీరే కాలేజి కంప్యూటర్ లో ఇన్స్టాల్ చేయాలి అన్నారు...మకదేమో తెలిదు ఆయె,....ఎలాగో అలా మా కాలేజి యాజమాన్యాన్ని ఒప్పించి...మా కంప్యూటర్ లో నే ప్రాజెక్ట్ చూపించే ఏర్పాటు చేసింది హారిక.....హమ్మ్మం (పెద్ద జావా నిట్టుర్పు ).ఇలా పలు విధాలు గా కస్టపడి ప్రాజెక్ట్ అనే పర్వాన్ని ముగించేసాం ...ఎన్ని మార్కులు వేసారు అని మాత్రం ఇప్పటికి అడగకండి...వింటే మీరు తట్టుకోలేరు....అదన్నమాట సంగతి!!!!!!.....
